سانچہ:نعت 2

نعت ِ رسول ِ کریم صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم

نا امیدم از خود و از جملئہ خلق جہاں

از ہمہ نو میدم ام از توی دارم امید

منتہائے کار تو دانم کہ آمر زیدن است

زائکہ من از رحمت بے منتہا دارم امید

ہر کسے امید دارد از خدا و جز خدا

لیک عمری شد کہ از تو من ترا دارم امید

روشنی چشم من از گریہ کم شد اے حبیب

ایں زماں از خاک کویت تو تیا دارم امید

محی می گوید کہ خون من حبیب من بریخت

بعد ازیں کشتن ز تو من اصفہا دارم امید